Laatst kreeg ik de vraag van een bedrijfsleider hoe hij kennismanagement kon introduceren in zijn bedrijf. Ik antwoordde hem dat dit afhankelijk is van de heersende bedrijfscultuur. Hij vroeg mij dit uit te leggen tijdens een vorming aan zijn managementteam. Ik besloot daarbij een verhaal te gebruiken dat ik las over de relatie tussen organisatiecultuur en kennisverankering (Wellman: 2009). Ik deel het graag met jullie:
Vijf apen worden in een kooi gestopt. Aan het plafond van de kooi hangt een banaan met daaronder een ladder. Wanneer een aap de ladder opklimt om de banaan te pakken, worden alle apen besproeit met koud water. Na een tijdje zullen de apen het beklimmen van de ladder associëren met het sproeien van koud water. Nu kan men het koud water afzetten.
Vervolgens vervangt men één van de originele apen door een nieuwe aap. Deze nieuwe aap zal ongetwijfeld proberen om tot bij de banaan te geraken, maar bij zijn pogingen zal hij aangevallen worden door zijn medebewoners. Hij heeft geen idee waarom, maar al snel zal hij leren de ladder niet te beklimmen. Nu vervangt men opnieuw een aap. Van zodra deze nieuweling de ladder benadert, wordt hij aangevallen door alle apen. Eén van hen heeft geen idee waarom de ladder niet beklommen mag worden, maar hij doet enthousiast mee met het straffen van de nieuwkomer. Ook deze laatste aap leert dat de ladder niet mag beklommen worden.
Zo kan men doorgaan totdat alle apen vervangen zijn. Uiteindelijk zal geen enkele aap nog weten waarom de ladder niet mag beklommen worden en geen enkele zal het ook doen. Bovendien zullen ze elke poging om de ladder te beklimmen tegenhouden. En dat allemaal omdat dit “de manier is waarop wij de dingen hier doen…”
Een mooi voorbeeld van hoe cultuur de kennis binnen een organisatie kan bepalen.
Ik deelde deze allegorie met het managementteam en kreeg een hoop reacties met herkenbare situaties. Is dit voor jullie ook herkenbaar? Hebben jullie ook specifieke ervaringen rond kennis delen op het werk?